Mytilini, de plek waar veel boten aankomen

Vanuit mijn matras wat in de woonkamer van een mega vakantiehuis dat aan de zee ligt schrijf ik mijn verslagje van vandaag. Gisteren avond ben ik met een aantal mensen na alle vergaderingen naar mytilini gereden. Dit is het dorp waar ook het vliegveld ligt waarvandaan ik maandag weer naar nl zal vertrekken. Het is een groot, heel groot vakantie huis met 2 verdiepingen, 2 keukens, 3 badkamers en veel slaapkamers. Iets wat verouderd maar prima te doen. Vanochtend zijn we om 5 uur opgestaan om gezamenlijk te ontbijten en te horen hoe dingen hier geregeld zijn. Na ontbijt met heerlijke Griekse yoghurt gaan we rond 0545 op pad naar onze uitkijk positie. Dit is voorbij het vliegveld en maar 10 min rijden. We zijn er voor de zon opkomt en na een uurtje tuurden over de zee is het bingo. Een boot. Het lijkt of de kustwacht erop af gaat maar dit blijkt niet zo. We maken ons klaar voor de landing. Ik denk dat er zeker 6-8 organisaties staan. Deze leggen dekens uit en zetten dozen klaar met droge kleding. De landing gaat goed. Zes lifeguards in het water en dan de mensen in de boot rustig proberen te houden. Het liefste willen ze aan de zijkant de boot uit. Dit proberen we te voorkomen zodat mensen niet nog natter worden. Helaas wil dit niet altijd lukken. Het weer is vandaag erg winderig, ongeveer 30 km/H. Dit betekend redelijk wat golfslag en dus  Snel iedereen uit de boot en een rescue deken ( aluminium deken) onder hun kleren proberen te krijgen. De kleine kinderen bibberen van de kou dus snel de natte kleren uit en nieuwe aan. Geïmproviseerde schoenen maken met weer de rescue dekens en de natte sokken daar weer over heen. In het kamp waar de vluchtelingen heen gaan kunnen ze ook droge kleding krijgen en hun eigen spullen drogen. Medisch gezien was er een jongen dame die totaal nat was, tegen onderkoeling aan zat en hyper ventieleerde. Ze dreigde flauw te vallen en moest uit de boot gedragen worden. Na een snelle check hebben we haar naar onze medische bus gedaan en haar uit de kleren geknipt. Daar heeft de vrouwelijke dokter zich verder over haar ontfermd. Als mannelijke hulpverlener geeft het soms wat culturele bezwaren mbt vrouwen. Na een 20 minute maakte ze het weer wat beter en hebben we haar naar de bus gebracht die ze verder zou gaan vervoeren. Dit truckje hebben we vandaag totaal vier keer gedaan. allemaal zonder grote problemen. Bij de derde en vierde landing waren de mannen kleren op. Dus meer dan een rescue deken konden we niet bieden.om 1300 was het einde dienst en zijn we terug gegaan voor de lunch naar ons huis. Ik was er iets eerder dus mocht ik de tafel dekken.na de lunch zijn we met onze medische bus ( groter dan een Nederlandse ambulance) naar het silver bay hotel gegaan. Daar worden ongeveer 200 vluchtelingen opgevangen die kwetsbaar zijn. Lees zwangere, oudere en kinderen.hier houden we dagelijks een spreekuur. We diverse klachten maar een paar springen eruit. Heel veel zwangere vrouwen die willen weten of alles goed gaat met hun baby. Veel hoesten en hoofdpijn  dus geen grote medische zaken. We hebben 1 baby ingestuurd naar het ziekenhuis omdat deze al lange tijd ziek was en wat moeite had met ademen. Net als we dachten klaar te zijn kwamen er weer nieuwe patiënten. Uiteindelijk waren we 1900 weer retour bij ons huis. Er werd al voor ons gekookt en na de aardappels en bloemkool met een Grieks worst snel naar bed want morgen is het weer om vijf uur op.  Het word een dag waar we veel boten verwachten omdat het weer gunstig is. We zullen zien