Kleding uitdelen in de haven

Na een welverdiende lunch gaan collega s naar het silverbay hotel om daar spreekuur te houden. Ik ben daar gisteren geweest en ik zou vandaag graag naar de haven gaan. Vluchtelingen worden opgevangen in het transit kamp Moria. Ik ze geld hebben voor de veerboot naar athena vertrekt er dagelijks een veerboot uit de haven. Wij staan daar dan met dozen met kleding, mutsen en handschoenen. Deze delen we uit aan vluchtelingen die op de veerboot gaan naar Athene. Een kaartje kost 45 euro en de tocht duurt 12 uur.

Nadat we naar het warehouse  zijn geweest en een aantal dozen met kleding hebben opgehaald rijd ik samen met een collega naar de haven. De veerboot ligt er al. Vanaf 1800 mogen er mensen aan boord. We stallen onze waren uit ik voel me een soort marktkoopman waar je niet hoeft te betalen. Het eerste duiken er gipsy kinderen op. Deze leven in de buurt van D haven en broberen iedere dan kleding te bemachtigen. Deze geven ze aan hun ouders en die willen dat weer verkopen aan de vluchtelingen. Niet goed dus we jagen de kinderen weg. Naast ons komt een bus staan met Nederlandse mensen en daar zit ook Laura Jansen in. Ik ken haar niet maar ze is een zangeres uit Nederland. Ik stel me voor en we maken een kort praatje. Zijn hebben kinder rugzakjes met spullen van kinderen uit Nederland bij die uitgedeeld worden aan de allerkleinste. Langzaamaan komen er wat vluchtelingen die in onze dozen grabbelen/ graaien voor kleding , een sjaal of muts. Sommige nemen heel veel terwijl anderen hun kinderen Someren dat 1 muts voldoende is. Ongeveer de helft van wat we mee hadden is uitgedeeld. Rond zessen vertrekken we retour naar ons huis en om 1900 vertrek ik samen met dokter Daniëlle weer terug naar molivos, mijn eigen kamer in hotel adonis. Morgen weer een middag dienst op het irc kamp. Na twee vermoeiende dagen lig ik met nog wat weken voeten in mijn bed.