Eerste dagje Lesbos

Na een redelijke nacht slaap, langs een kamergenoot die gelukkig niet snurkt, wordt ik kwart voor zeven waker. Ff snel douchen en op naar het Griekse ontbijt en een bakje koffie. Ontbijt is boven verrassing prima, de koffie iets minder. Rond half negen start de algemene briefing over de stichting, wat wel en niet te doen en het protocol van het laten landen van de bootjes. Na de algemene briefing volgt de medische briefing en krijgen we in grote lijnen te horen wat ons te doen staat. Er worden diverse whatsapp groepen toegevoegd om op de hoogte te blijven van ALLES. Na de briefings worden we door Tom ( de enige Amerikaan) meegenomen met twee auto's en gaan we "ons" gebied in om te zien wat er gaande is en wat de normale gang van zaken is. We gaan de DIRT ROAD op. Dit een hobbelige zandweg van ongeveer 10 km die prima begaanbaar is als het droog is. Als het heeft geregend denk ik daar heel anders over met een normale personenwagen. We rijden achterTom aan en bezoeken in een hotel onze opslag.Hierna revolten we onze weg en komen uit op een stuk weg waar een busje van de stichting met twee vrijwilligers op de uitkijk staan. Het is de afgelopen dagen zeer rustig, weinig bootjes die de oversteek wagen. De Turkse kustwacht houd de boten die vertrekken vanuit Turkije aan en stuurd ze terug. Mochten ze er toch doorkomen dan vaart de Griekse marine en kustwacht rond en die brengen de vluchtelingen met hun boot naar een haven waar opvang is geregeld. Dus de kans dat er ongezien boten doorkomen is het grootste als het donker is. Vandaag is er zover ik nu weet maar 1 boot doorgekomen. Wij hebben daar niets van gezien. Nadat we de uitkijkpost hebben verlaten rijden we door tot het einde van ons gebied van verantwoordelijkheid en keren daar om. Op de terugweg doen we het IRC kamp aan. Dit is een zogenoemd transit kamp. Hier krijgen de vluchtelingen droge kleren, wat te eten en drinken, informatie over hun vervolg en zonodig eerste medische hulp. Ze zullen hier niet langer dan een dag blijven voor ze naar een kamp gaan waar verdere registratie zal volgen. Op het moment dat wij daar kwamen waren er geen vluchtelingen en de meeste vrijwilligers waren aan het genieten van de zon. 29 graden in de zon.  Het kamp ziet er prima uit en heeft douches, voldoende toiletten en tenten om te kunnen slapen. Na de rondleiding en een spelletje wie/ wat ben ik zijn we retour naar ons hotel gegaan. Onderweg zie je af en toe een kapot gemaakte rubberboot of zwemvest.Bootjes met vluchtelingen niet te bekennen. Onderweg nog even een broodje kebab gegeten voor wel 2,50 per stuk. Vanavond nog twee maal een briefing en het rooster van morgen aanhoren. Dan zal morgen de daadwerkelijke eerste inzet volgen. Ik ben benieuwd